ASPERGER

 

 

Zespół Aspergera : zrozumieć, aby pomóc / Agnieszka Kozdroń. Warszawa : Difin, 2015.

 

       Celem książki jest przede wszystkim przedstawienie wiedzy dotyczącej zespołu Aspergera w jak najbardziej praktycznym ujęciu. Suche definicje czy formułki nie są pomocne do tego, by kształtować relacje wewnątrz rodziny w sposób satysfakcjonujący dla wszystkich, nie pomagają żyć szczęśliwie. Znajomość syndromu to jedno, a adekwatne postepowanie i aktywowanie radości życia w ujęciu jednostkowym w rodzinie z niepełnosprawnym dzieckiem to zupełnie inna sprawa. „Zrozumieć, aby pomóc” to przesłanie, które towarzyszyło mi przez cały proces twórczy. Uważam, że właśnie to jest kluczem do czerpania radości z nietypowego rodzicielstwa.

 

Ze wstępu

 

 

 

 

Autyzm : przełom w podejściu : program Son-Rise, który pomógł rodzinom na całym świecie / Raun K. Kaufman ; przełożyła Kinga Składanowska. Białystok : Wydawnictwo Vivante, 2019.

 

       W książce znajdują się:

·         Wskazówki, dzięki którym każdy rodzic ma szansę dotrzeć do swojego zablokowanego dziecka i nawiązać z nim kontakt wzrokowy oraz głęboką interakcję.

·         Metody oparte na bezpieczeństwie emocjonalnym, pomagające stworzyć autystycznemu dziecku przestrzeń, w której może stopniowo otwierać się na innych.

·         Sposoby pracy, które otwierają autystyczne dzieci na przebywanie wśród ludzi i tworzą grunt pod budowanie pewności siebie.

·         Proste strategie, dzięki którym zniwelowanie stresu, strachu i poczucia wyobcowanie u dziecka staje się proste i dostępne dla rodziców, opiekunów i  specjalistów z nimi pracujących.

Z okładki książki

 

 

 

Dziecko z zespołem Aspergera / Magdalena Charbicka. Warszawa : Difin, 2015.

 

Poradnik dla osób pracujących z dzieckiem z zespołem Aspergera, zawierający kluczowe informacje związane z procesem diagnozy, terapii oraz wsparcia w środowisku przedszkolnym i szkolnym.

Z okładki książki

 

      Książka, (…) jest wypadkową wiedzy zawartej w coraz większej ilości literatury dostępnej na rynku oraz codziennych doświadczeń osobistych i zawodowych. Starłam się przytoczyć w niej przykłady sytuacji, osób i doświadczeń, z którymi zmierzamy się każdego dnia jako specjaliści, terapeuci czy rodzice. Na swojej drodze spotkałam wiele wspaniałych osób, których wkład w tę książkę jest ogromny, chociaż nawet o tym nie wiedzą. Historie społeczne i materiały do pracy są wynikiem doświadczeń nas wszystkich i powstały z potrzeb dzieci i młodzieży, z którymi przyszło nam pracować.

 

Fragment Zamiast wstępu

 

Codzienność dziecka z zespołem Aspergera : okiem rodzica i terapeuty / Agnieszka Borkowska, Beata Grotowska. Gdańsk : Wydawnictwo Harmonia, 2015.

 

Codzienność dziecka z zespołem Aspergera bywa trudna, ale też ciekawa i intrygująca. Dosłowne odbieranie świata powoduje różne problemy w kontaktach społecznych. Ten poradnik to swoista instrukcja obsługi napisana przez osoby, które na co dzień pomagają zmierzyć się z tymi trudnościami. Autorki, mamy dzieci z ZA, od wielu lat są zaangażowane w pomoc i wsparcie rodzin – prywatnie, społecznie i zawodowo. Doświadczenia zgromadzone w książce pochodzą zarówno z własnych przeżyć autorek, jak i z zebranych od innych rodziców dzieci z zespołem Aspergera dzięki forum adhd.org.pl.

 

Z okładki książki

 

 

 

 

Aspergirls : siła kobiet z zespołem Aspergera / Rudy Simone ; przekład Juliusz Okuniewski. Gdańsk :  Harmonia Universalis, 2016.

 

       „Aspergirls : siła kobiet z zespołem Aspergera” to książka dla każdej aspergirl i jej bliskich, lecz również dla osób, które naukowo lub zawodowo interesują się zespołem Aspergera. Rudy Simone dzieli się własnymi doświadczeniami i wiedzą, przywołuje też wspomnienia ponad trzydziestu kobiet, u których zdiagnozowano zaburzenia ze spektrum autyzmu, a także spostrzeżenia ich partnerów i rodziców.

Z okładki książki

 

 

 

 

 

 

Jestem inny : moje wskazówki dla aspich, ich rodzin i terapeutów / John Elder Robison ; tłumaczenie Andrzej Homańczyk. Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2019.

 

Dopiero jako czterdziestolatek John Robinson usłyszał diagnozę: Zespół Aspergera. Od tamtej pory działa na rzecz utrwalenia pozytywnego wizerunku osób ze spektrum autyzmu. Jego książka „ Jestem inny” to swoisty przewodnik po dorosłości osoby z zespołem Aspergera. Autor odtwarza liczne, nierzadko zabawne lub groteskowe, sytuacje ze swojego życia, co pozwala czytelnikom wejrzeć w jego aspergerowski umysł. Książka jest pełna praktycznych porad skierowanych do wszystkich, którzy czują, że Zespół Aspergera stoi na przeszkodzie wykorzystania ich niezwykłych talentów, oraz chcą pracować nad swoimi umiejętnościami komunikacyjnymi i społecznymi. Autor stawia sprawę jasno: w zespole Aspergera nie chodzi o niepełnosprawność – chodzi o celebrowanie różnic. Robinson namawia, by pogodzić się z odmiennością i znaleźć swoją własną drogę do sukcesu.

 

Z okładki książki

 

 

 

Autyzm i zespół Aspergera / Claire Grand ; przekł. Andrzej Bilik. Warszawa : Wydawnictwo Studio Emka, 2012.

 

Chociaż autyzm i zespół Aspergera nie są rzadkością, mało o nich wiemy. Większość osób nie zna tych upośledzeń i kiedy nagle ma z nimi styczność, nie potrafi się przystosować. Dzieci dotknięte tymi przypadłościami nie rozumieją czym się różnią od innych, nie wiedzą jak myślą inni i mają trudności ze znalezieniem miejsca wśród rówieśników.

Ta książka została napisana właśnie dla nich. Jest zrozumiała i łatwo się ją czyta. Jej zadaniem jest wytłumaczenie dziecku z zespołem Aspergera lub dziecku autystycznemu z wysokim poziomem funkcjonowania czym różni się ono od innych i zrozumieć kim jest. Pomóc mu żyć z tą odmiennością, pogodzić się z samym sobą i z innymi, z myślą, dlaczego autystykowi tak trudno mieć przyjaciół. To książka do rodzinnej lektury, czytania dziecku albo razem z nim - aby wymienić opinie lub nawiązać dialog.

 

Z okładki książki

 

 

 

Autyzm - charakterystyka zachowań językowych w autystycznym spektrum zaburzeń /  Urszula Bigas, [w:] Logopedia : teoria zaburzeń mowy / red. nauk. Stanisław Grabias, Marek Kurkowski. – Wyd. 2. - Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, cop. 2014. - S. 361-378.

 

Zarówno osoby z autyzmem, jak i zespołem Aspergera, obok zaburzeń w relacjach społecznych i specyficznych zainteresowaniach i zrachowaniach, prezentują deficyty i odstępstwa od normy w sferze mowy i komunikacji. Zachowania językowe torują właściwy rozwój społeczny i poznawczy. Jak istotny to problem, wiedzą rodzice dzieci niemówiących, terapeuci, nauczyciele, lejkarze, językoznawcy. Klasyfikacja zaburzeń mowy autystycznego spektrum wymaga dalszych obserwacji i doprecyzowania, a przedstawiony tu opis jest moim głosem w sprawie.

 

Z uwag końcowych, s. 377.

 

 

 

 

"Mali profesorowie" czy inteligentni autyści? Wczesna diagnoza dziecka z zespołem Aspergera / Julita Urbaniuk, [w:] Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka / pod red. nauk. Beaty Cytowskiej i Barbary Winczury. - Wyd. 6. - Kraków : Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2016. – S. 399-428.

 

Jednoznaczne rozstrzygnięcie i rozdzielenie zespołu Aspergera oraz autyzmu wymagają nie tylko rozdziału dwóch terminów poprzez osobne umieszczenie ich w klasyfikacjach zaburzeń, ale tez wyraźnego rozdzielenia diagnostycznych opisów (np. rozdzielenie terminów opisujących cechy zachowania). Szczególne znaczenie ma tutaj dookreślenie wczesnych symptomów obu zaburzeń oraz sprecyzowanie różnic i podobieństw między tymi dwoma zaburzeniami związanymi z całościowymi zaburzeniami w rozwoju. (…) Zespół Aspergera – młodszy brat autyzmu – czeka na swoje 3700 publikacji, które pomogą w diagnozie wcześniejszej niż ta formułowana w wieku 11 lat.

 

Fragment „Podwójne” diagnozy w przypadku zespołu Aspergera, s. 425.

 

 

 

Wsparcie młodzieży i dorosłych z zaburzeniami ze spektrum autyzmu : teoria i praktyka / redakcja naukowa Katarzyna Patyk, Maria Panasiuk. Sopot : Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2017.

 

       Sądzimy, że niniejsza publikacja o charakterze teoretyczno-badawczym i praktycznym, traktująca o sytuacji osobowej, społecznej i rodzinnej młodych ludzi z ASD, będzie społecznie użyteczna (na wszystkich poziomach wiedzy i wparcia) dla rodziców, pracowników ośrodków specjalistyczno-diagnostycznych, rewalidacyjnych i edukacyjnych, a także studentów psychologii i pedagogiki. Mamy nadzieję, że opracowanie okaże się pomocne, jeśli chodzi o lepsze społeczno-instytucjonalne zrozumienie potrzeb osób z ASD i ich najbliższych opiekunów oraz istoty udzielanego im wsparcia.

 

Fragment Wstępu autorstwa Marii Panasiuk i Katarzyny Patyk

 

 

 

 

Dzieci z zaburzeniami łączonymi : trudne ścieżki rozwoju / red. nauk. Barbara Winczura.- Wyd. 2. -  Kraków : Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2012.

 

       Problematyka niniejszej publikacji, choć ogranicza się jedynie do niektórych rozważań w obszarze współwystępowania zaburzeń rozwojowych u dzieci, wydaje się nader bogata. Dotyka ona  między innymi dylematów diagnostycznych na styku takich zaburzeń, jak: autyzm, zespół Aspergera, zaburzenia semantyczno-pragmatyczne, niewerbalne trudności w uczeniu się, ADHD, centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego, opóźnienia w rozwoju, autyzm atypowy, schizofrenia wczesnodziecięca, zaburzenia zachowania oraz zaburzenia psychotyczne. Pewna część rozważań została poświęcona zaburzeniom współwystępującym w chorobie przewlekłej, mózgowym porażeniu dziecięcym, dyslalii rozszczepowej oraz przy defektach wzroku. Choć zakres zaprezentowanych zaburzeń może wydawać się dosyć szeroki, to w żadnym wypadku nie wyczerpuje on konfiguracji wszystkich nakładających się nieprawidłowości rozwojowych u dzieci z zaburzeniami łączonymi.

 

Z wprowadzenia

 

 

 

Dzieci z zaburzeniami łączonymi : ADHD, trudności w nauce, zespół Aspergera, zespół Touretta, depresja dwubiegunowa i inne zaburzenia / Martin L. Kutscher, Tony Attwood, Robert R. Wolff ; [tł. Robert Waliś]. Warszawa : Liber, 2007.

 

       Z samej definicji dziecko dotknięte zaburzeniem rozwojowym, takim jak zespół Aspergera, różni się od innych malców. Rodzice i specjaliści z czasem postawią odpowiednią diagnozę i znajdą terminologię, która można opisać profil zachowań małego pacjenta. Jednak samo dziecko także rozpoznaje, że jest inne od swoich rówieśników, i nie jest mu to obojętne. Niektóre dzieci z zespołem Aspergera chowają te emocje w sobie, podczas gdy inne otwarcie je uzewnętrzniają. (…) Osoby dotknięte tym schorzeniem mają inne priorytety, odmiennie myślą i postrzegają świat. Ich mózg funkcjonuje inaczej, a nie wadliwie. Dla dziecka priorytetem jest poszukiwanie wiedzy, doskonałości, prawdy oraz zrozumienie świata, a nie uczucia i kontakty towarzyskie. Może to prowadzić do rozwinięcia cennych talentów, ale również do słabości w świecie relacji międzyludzkich. (…).

 

Fragment rozdziału „Zespół Aspergera i jego leczenie” autorstwa Tonego Attwooda, s. 127, 131.

 

 

 

Mam dziecko z zespołem Aspergera :) : poradnik dla rodziców / Grzegorz Całek, Halina Łuszczak, Halina Jankowska. Warszawa : Polskie Towarzystwo Zespołu Aspergera, 2014.

 

Do chwili gdy słyszymy od lekarza diagnozę „zespół Aspergera”, jesteśmy w podobnej sytuacji – towarzyszymy naszemu dziecku często nieświadomi pewnych deficytów, które stosunkowo wcześnie można byłoby zauważyć, liczymy, że będzie dobrze... W momencie, kiedy słyszymy diagnozę, 5 przeszłość ma już mniejsze znaczenie. Teraz musimy skoncentrować się na przyszłości! A jaka ona będzie, w największym stopniu zależy od nas – rodziców dziecka z zespołem Aspergera. Słyszymy „zespół Aspergera” – ale to nie jest wyrok! To hasło, które mówi nam tylko tyle, że odtąd nasze życie będzie inne. O ile wcześniej mogliśmy żyć w nieświadomości, co się właściwie dzieje z naszym dzieckiem, o tyle teraz jest inaczej. Wiemy już, w czym rzecz, od nas zależy więc, czy pogrążymy się w smutku, czy potraktujemy to wszystko jako wyzwanie. Powiedzmy sobie wprost: my, rodzice, nie mamy innego wyjścia – przecież chodzi o nasze dziecko! Musimy więc patrzeć z optymizmem na przyszłość, musimy na nowo dostrzec w naszym dziecku to, co w nim najlepsze! Bo przecież mamy dziecko z zespołem Aspergera! :) Tak, ten uśmieszek na końcu, to wcale nie pomyłka. On celowo znalazł się tutaj, celowo jest także w tytule tego poradnika – bo teraz tego będziemy potrzebowali najbardziej: optymizmu, otoczenia dziecka rodzicielską miłością oraz determinacji w poznawaniu tajników zespołu Aspergera. Wchodzimy w nowy, fascynujący, choć często niezrozumiały dla „zwykłego” człowieka aspergerowy świat…

 

Fragment ”DLACZEGO TAK” s. 4.

 

Postępowanie logopedyczne w przypadku osób dorosłych z zespołem Aspergera / Jonata Panasiuk, Maria M. Kaczyńska-Haładyj, [w:] Logopedia : standardy postępowania logopedycznego : podręcznik akademicki / red. nauk. Stanisław Grabias, Jolanta Panasiuk, Tomasz Woźniak. Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2015. – S. 517-549.

 

W metodyce postepowania logopedycznego z osobami dorosłymi dotkniętymi zespołem Aspergera nie wypracowano dotąd standardu terapii. Jest to zadanie szczególnie trudne przede wszystkim dlatego, że u podłoża zaburzeń sprawności językowych, komunikacyjnych i interakcyjnych leżą deficyty motoryczne, sensoryczne, emocjonalne i poznawcze. W związku z wieloczynnikowym patomechanizmem objawów terapia powinna mieć charakter kompleksowy i wielospecjalistyczny, znacząca rola przypada w niej najbliższemu otoczeniu pacjenta.

 

Fragment „Kierunki, metody i narzędzia postępowania”, s. 541.

 

 

 

Oprac. Anna Wesołowska

 

Copyright