„Przerażone, bite, poniżane, obdarte z godności i dzieciństwa, okaleczone, głodne, opuszczone, udręczone, odtrącone, wykorzystywane seksualnie, krzywdzone na różne sposoby, nikomu niepotrzebne, nie wołają o pomoc, bo krzyki krzywdzonych dzieci są bezgłośne. (…) A te dzieci mają swoją godność, zasługują na szacunek i pomoc. Nie pomoże im wrażliwość ograniczona do głoszenia współczucia. (…)”.
Fragment Wstępu autorstwa Anny Grajcarek
